“Grote dingen beginnen klein”
[14 jan 2019]
Deventer saxofonist Jenita Veurink (28) treedt 3 februari op met het Ardemus Saxophone Quartet in Dorpskerk Wilp. Jonge Meesters Wilp sprak met haar.
Als kind wist ik niet anders
Muziek stond eenvoudigweg centraal in onze familie. Iedereen van mijn moeders kant was lid van fanfareorkest Soli Deo Gloria in Ommen: opa, oom, neef en ook mijn vader en broer. Als vanzelfsprekend nam mijn moeder me als kleuter mee naar de muziekuitvoeringen. Ons gezin was er mee bezig vanaf de repetities, opbouw van het podium tot en met de na-borrel. Op mijn zesde vond ik het al zó leuk, dat ik me voorstelde hoe het zou zijn als ik later groot was en óók in onze fanfare zou spelen.
De saxofoon mijn eerste liefde
Vanaf het begin was ik geboeid door de saxofoon. Het fraaie instrument en het warme geluid raakten me. Mijn opa speelde erop. Maar ja, in een fanfare is beperkte ruimte voor de saxofoon. Dus toen ik op mijn 8e mocht beginnen met muziekles, leerde ik eerst de bügel spelen en mocht ik later overstappen naar de trompetsectie op cornet. En toen kreeg ik een wereld-kans: er kwam een saxofoonplek vrij. Mijn eerste liefde. Die kans kon ik niet afslaan en ik kreeg er plezier in. De meester van mijn basisschool, Roelof Elsinga, maakte veel muziek in de klas en ik werd nóg enthousiaster. Mijn vaardigheden verbeterde ik door de saxofoonlessen van Hans Rikhof bij de muziekschool de Muzerie. In de laatste jaren van de middelbare school in Hardenberg stimuleerden ze mij om méér te doen met mijn talent.
Volg je hart
Toen ben ik naast het laatste jaar Havo de vóóropleiding gaan volgen op het conservatorium in Enschede bij Johan van der Linden. Wat hielp, was dat in Ommen al een paar andere jonge fanfareleden mij voor waren gegaan. Want, je hebt op die leeftijd nog wel een zetje nodig. Mijn ouders stonden er helemaal achter, dat ik definitief koos voor het conservatorium. “Volg je hart. Doe dingen in het leven waar je goed in bent en plezier aan beleeft”
Foto: Smiljka Boškov
In muziekonderwijs kun je passie overbrengen
Omdat het conservatorium veel aandacht en tijd vroeg werd ik minder actief als orkestlid in Ommen. Maar tijdens de studie kreeg ik een andere kans. In het kader van het studievak Methodiek ben ik begonnen met lesgeven bij verschillende orkesten en muziekscholen. Eerst in de omgeving van Enschede en later ook bij mijn eigen fanfareorkest in Ommen. Ik werd collega van mijn eigen saxofoondocent bij de Muzerie en ontdekte dat lesgeven me aansprak. Het biedt een prachtige kans om mijn passie over te brengen. En, ja, natuurlijk helpt het ook om een deel van de kost te verdienen. Voor de muziekschool Losser en Hengelo en stichting Tact-Muziek verzorgde ik regelmatig muziekonderwijs voor diverse muziekverenigingen. Nu doe ik dat nog voor de fanfares van Eerbeek en Voorst, dicht bij Deventer waar ik tegenwoordig woon.
Jenita behaalde op haar 21e bij Johan van der Linden aan het ArtEZ conservatorium in Enschede het diploma Bachelor of Music. In 2015 studeerde zij af voor haar Master of Music aan het Conservatorium van Amsterdam bij de internationaal bekende Arno Bornkamp.
Wij branden
In de eerste meeting met de saxofoonklas moesten we studiekwartetten vormen. Ik had al eens met Lisa Wyss samengespeeld. Toen Lisa en ik op zoek gingen naar twee mede studenten was Lovro meteen enthousiast. Hij stelde Yo-yo voor om samen een kwartet te vormen. Zonder grote plannen en pretenties gingen we repeteren. Arno nodigde ons uit om een concert te geven op het SAX14 Festival en daarvoor moesten wij een ensemblenaam bedenken. Zo kwamen we op het Latijnse woord voor “wij branden”. Ardemus vonden we mooi klinken, en het sloot aan bij het gevoel dat wij deelden: passie voor de saxofoon. En zo is het nog steeds.
Grote dingen beginnen klein
Spelenderwijs leerden we elkaar beter kennen en er ontstond tussen ons een heerlijke match. We zijn van scratch begonnen. Zonder dat we veel tijd besteedden aan discussies en hoge ambities, gingen we op een natuurlijke flow. Op enig moment wisten wij: wat in ons ensemble “ontstaat” is écht bijzonder. Ook ánderen merkten op, dat we goed klonken. Buiten de studie traden we op méér plekken op en we merkten dat mensen enthousiast over ons dóór vertelden. En dat enthousiasme inspireerde ons weer om verder te gaan.
Spannende keuzes
Tegen het einde van onze conservatoriumtijd maakten Yo-yo en Lovro kenbaar, dat ze “nog een jaartje in Amsterdam wilden blijven” en met het Ardemus verder wilden. Best spannend. Want, zou het ons lukken om aansluitend op onze geleidelijke groei, een verschil te gaan maken? Totdat we de sprong waagden. In het slechtste geval, wanneer Ardemus niet verder zou gaan, hadden we gewoon een leuke en leerzame tijd gehad samen; dat was mijn instelling.
Boost
Het is de afgelopen twee jaar anders gelopen. Ons besluit om mee te doen aan de Dutch Classical Talent Award en aan de internationale Kamermuziek competitie in Osaka, Japan heeft ons een ware boost gegeven, evenals de opnames voor onze eerste CD. In een korte tijd hadden we veel optredens om naar toe te werken met daarnaast veel publiciteitsdruk. We waren meer dan ooit gemotiveerd om hard te werken. Veelvuldige repetities maakte ons samenspel sterker en we hebben elkaar nóg beter leren kennen. We hebben een klik met elkaar; ook als het gaat om repertoirekeuzes. Ik ben een gevoelsmusicus. In romantische muziek voel ik mij het meer thuis dan in mega-modern. Daar tussenin is een breed gebied waarin ik graag speel.
Foto: Merlijn Doomernik
Droom
Wat zou het prachtig zijn, als we over 10 jaar een bekend kwartet zijn in Nederland en daarbuiten. Nadat we ons voorheen beperkten tot korte termijnplanning, zijn we nu in een andere fase beland. We hebben aanvragen voor 2020 en 2021. Oeff! Nieuwe uitdagingen die vragen om nieuwe keuzes. Werken in het Ardemus Saxophone Quartet vraagt veel en geeft vooral ook energie en bezieling. Muziek is mijn leven!
En dan 3 februari op het podium van Jonge Meesters Wilp. Geweldig dat dit bestaat! Jan Cramer en Lidy Klein Holkenborg springen in op de behoeftes van startende musici die het na de studie vaak helemaal zelf moeten doen. Een podium krijgen is natuurlijk erg belangrijk maar een beetje begeleiding bij alles wat er bij het ondernemerschap komt kijken is ontzettend fijn.